Το δικό μου '21...

 Έφη Κεραμή - συγραφέας

Έχει να κάνει με ελευθερία, επανάσταση, θάρρος, πνεύμα, τόλμη, αντοχή, ανυπακοή, αγώνες, εχθρούς, προδότες και πάνω από όλα με

ΗΡΩΕΣ ...

Ήρωες συχνά αφανείς , αλλά πάντα νικητές.

Ήρωες

Γονείς που κρατάνε τα παιδιά τους,

Ίσως σήμερα να κρατούν αντί για καριοφίλι, κάποιοι μια πένα που λέει αλήθειες, που βοηθούν τον αδύναμο, ήρωες που δεν χλευάζουν τους προγόνους μας, αλλά τους τιμούν μέσω της δικιά τους ζωής.

Έχουν φως στο πνεύμα, αγάπη γεμάτοι, καρδιά χωρίς φόβο.

Με δόξα που εκπέμπει η αλήθεια.

Με δόξα που φέρει μαζί της αυταπάρνηση σε στόχο ιερό, υπέρ πατρίδος.

Οι ελληνικές ψυχές τιμούν την κάθε ψυχή που τους οδηγεί με τόλμη.

Έχουμε ψυχές ωρέ.

Του γέρου του Μοριά δίπλα μας, του Καραϊσκάκη από την άλλη, του Ρήγα παραδίπλα, η Μαντώ μας, η Μπουμπουλίνα, ο Διάκος, ο Μαυρομιχάλης, ο Νικηταράς, ο Μαυροκορδάτος, ο Τζαβέλας, ο Ζαΐμης, ο Πανουργιάς ...

Τόσοι και άλλοι τόσοι...

Όλοι παρών, πάντα εδώ.

Μαζί μας.

Μας κοιτάζουν και μας οδηγούν στον δρόμο της αρετής.

Δεν παίρνω εγώ το φέσι να το κάνω τσαντάκι με κομμάτι φουστανέλας πάνω για να έχει "στυλ του '21" η "αμφίεση" .

Εγώ το δικό μου' 21 το κουβαλάω στην καρδιά μου.

Καθαρό και γενναίο.

Κάθε παραδοσιακή φορεσιά κυλάει στο αίμα μου από την γέννησή μου.

Δεν είναι επιλογή.

Είναι οι προγόνοι μου οι ίδιοι, που δεν μου άφησαν επιλογή, αλλά με οδηγούν με ρίζες από κάθε άκρο της Ελλάδας.

Έχω κλάψει για κάθε μαύρο δάκρυ που έχει χυθεί και συμβολίζεται στο φέσι μας, μαζί με το κόκκινο αίμα των πολεμιστών .

Έχω μετρήσει κάθε μια από τις 400 πτυχές της φουστανέλας.

Κάθε χρόνος σκλαβιάς βαρύς και ασήκωτος και την φοράνε με τιμή οι Ευζώνες μας.

Τα κουβαλούν τα 400 χρόνια πάνω τους και το θυμίζουν στην γη χτυπώντας τα πόδια με τα τσαρούχια στον βηματισμό τους.

Είμαστε εδώ, ακούστε !!!

Μέσα σε κάθε Εύζωνα, η ψυχή πολεμιστών. Στις πλάτες του, οι πλάτες ηρώων δύναμη του δίνουν, να στέκεται περήφανος φορώντας σύμβολα τιμής ο κάθε ένας .

Δεν θα τολμούσα ποτέ να παριστάνω κανέναν από όλους τους ήρωες εγώ , αλλά γονατίζω μπροστά τους ταπεινά, να ζητήσω συγνώμη για τα κατάντια της πατρίδας μας σήμερα και θα τους παρακαλέσω να μας δώσουν δύναμη να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.

Πείνασαν, πολέμησαν, ξάγρυπνοι πάντα , ξεπούλησαν περιουσίες για την ελευθερία μας, φυλακίστηκαν, έδωσαν μαχόμενοι της ζωές τους, με τόλμη στις μάχες και οι ψυχές τους έμειναν εδώ, άλλοι πέθαναν ζητιάνοι, μόνοι, χρόνια μετά ξεχασμένοι .

Και εμείς;

Εμείς ανάξιοι, κρυμμένοι, τρομαγμένοι, μικροί;

Αν δεν το ένιωσες ως τώρα το χρέος μας,

δεν θα το νιώσεις ποτέ.

Μείνε άβουλος θεατής.

Δεν τρίζουν κόκαλα, ψυχές λάμπουν.

Εστίασε σωστά.

Έμειναν όρθιες όλες οι ψυχές να μας οδηγήσουν ξανά στην ελευθερία.

Καθοδήγηση...

Τους ακούω όλους...

Δεν ψιθυρίζουν πια, αλλά φωνάζουν με όλη τους την δύναμη.

Νίκη ή Θάνατος

Ελευθερία ή Θάνατος

Είσαι ήδη νεκρός, αν δεν νιώθεις.

Αφουγκράσου και εσύ, άκου την Φιλική Εταιρία , πέρνα από την Μάνη , από την Καλαμάτα, από τα Καλάβρυτα,

από την Πύλο να νιώσεις, βλέπε τι έγινε στην ναυμαχία του Ναβαρίνο, στο Μεσολόγγι, το Σούλι, Δερβενακία, Γραβιά, Πέτρα, Αράχωβα...

Πέρνα από τους τάφους τους, από αγάλματα και προτομές και άκου τι σου φωνάζουν.

Διάσπαρτοι σε όλη την Ελλάδα από άκρη σε άκρη.

Στο Ναύπλιο ο Κολοκοτρώνης μας το δείχνει ακόμα με την αγέρωχη μορφή του και έφιππος , μόνο μπροστά είναι ο δρόμος, πάντα μπροστά και μαζί του.

Φύλακες, ψυχές της πατρίδας.

Θα μας άφηναν ποτέ αυτοί οι μεγάλοι ήρωες μόνους, νομίζετε ...

Πέρνα από κάθε τόπο και πάτα με γυμνά πόδια το χώμα που έχει ποτιστεί με το αίμα τους και τις αρετές τους.

Άγγιξε έναν βράχο και άφησέ τον να σου μιλήσει.

Ξάπλωσε στην γη και άκου ωρέ...

Κοίτα την θάλασσα και δες.

Ακούγεται ο Μπουρλοτιέρης στην θάλασσα ...

Βαρά δυνατά..

Τα νησιά μας άγγελοι παιδιά, της μάνας πατρίδας.

Φωνάζουν οι ήρωες, μας λένε να σηκωθούμε, όχι να τους τιμήσουμε, δεν ζήτησαν τιμή από εμάς...

Δεν ζητούν ευχαριστώ και φανφάρες...

Ζητούν μόνο ένα, να θυμηθούμε ποιοι είμαστε για να συνεχίσουμε το έργο τους

Για μια ελεύθερη πατρίδα,

χωρίς προδότες.

Παιδιά του Μακρυγιάννη, του Καραϊσκάκη, του γέρου του Μοριά, της Μαυρογένους κόρες, της Μπουμπουλίνας γιοι...

Πολεμιστών και ηρώων βλαστάρια δεν κλαίγονται.

Τιμή μας οι πρόγονοι, ντροπή μας το τι γίναμε.

Σκεφτείτε ποιοι είμαστε,

γιατί ο Έλληνας δεν γίνεται να ξεχνά.

Αν δεν το έχει στο αίμα του μόνο,

δεν έχει τίποτα να θυμάται.

Ακόμα και κάποιοι Φιλέλληνες ήταν αξιότεροι από κάποιους  σημερινούς προδότες .

Ελευθερία !!!

Η μόνη λέξη που θα έπρεπε να έχει στόχο κάθε σκλάβος, όπως ζητά με δίψα ο τυφλός το φως του ,

χωρίς φόβο και ηττοπάθεια.

Εμείς να μείνουμε σε σκλαβιά τώρα, βλέποντας ξεκάθαρα την προδοσία ;

Ακόμα χειρότερο να παραδώσουμε ότι είμαστε;

Αμαχητί;

Τι λέτε ρε ;

Γενίτσαροι βγήκατε ;

Αλλά για να πολεμήσεις για αυτή την χώρα, για ελευθερία και αλήθεια, θέλεις ψυχή,

ψυχή ελληνική, ψαχτείτε πόσοι μείναμε, θα είμαστε αρκετοί.

Δεν λέω μάχη μόνο με όπλα, ξύπνα,

πόλεμος πνευματικός υπάρχει, εδώ και αιώνες...

Μας φωνάζουν ήρωες για το μεγάλο αντάμωμα με φως, βαρούν οι τουφεκές, βγαίνουν τα καριοφίλια, λάμπουν στον ήλιο τα σπαθιά, βγαίνουν αρχοντοπούλες και παλικάρια...

Ξημερώνει μέρα γιορτινή

για γιορτινή χρονιά, γιατί ξεκίνησε χρόνος αλλαγών και ελευθερίας .

Δεν είναι μια τυχαία μέρα μόνο, αλλά ολόκληρος χρόνος Λευτεριάς .

Βγήκαν από τα σεντούκια οι γιορτινές ενδυμασίες και περιμένουν να φορεθούν. Είναι οι ψυχές που ψάχνουν σώμα να πολεμήσουν για μας, άλλη μια φορά μαζί μας, πίστεψε στην Νίκη.

Το ανάστημα ορθώνεται, κεφάλι ψηλά, σημαίες βγήκαν, μόνο ένα είναι τιμή για τον Έλληνα να αγωνίζεται για την ελευθερία με αρετή και τόλμη.

Δεν είναι οι 200 σημαίες στο Σύνταγμα που θα γεμίσουν το κενό και θα θυμίζουν κάτι.

Είναι οι ψυχές των προγόνων μας, μαζί με τις δικές μας που στέκουν ορθές.

Τα άλλα όλα είναι πανηγύρια για θεαθήναι και TV.

Μην τους αφήσουμε πάλι μονάχους.

Όχι, στα 200 χρόνια....

Ετοιμαστείτε Ελληνίδες και Έλληνες νέοι, γέροι, νεκροί και ζωντανοί πρέπει να γίνουμε ένα.

Τιμή στους νεκρούς μας, μάθημα στους επόμενους.

Κρατάμε ευλαβικά την Ελλάδα μας, στα δικά μας χέρια, ώσπου να παραδοθεί στις επόμενες γενιές.

Μέρα Επανάστασης

Γιορτή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ξανά,

γιατί ο Θεός έβαλε την υπογραφή του και δεν την παίρνει πίσω...

Κράταμε την Ελλάδα, μαζί.

Το δικό μου '21 είναι κατάθεση ψυχών

Τιμή και δόξα 200 ετών, αιώνια.

ΠΗΓΗ sinomosiologos