COVID-19: Υπάρχουν νεκροί από εμβόλια;

 Μετάφραση: Ευάγγελος Δ. Νιάνιος

Από την εφημερίδα France Soir

251 νεκροί. Ένας αριθμός για τον οποίο κανείς δεν θέλει να μιλήσει . Ωστόσο, πρόκειται για ένα  πολύ επίσημο αριθμό, καθώς είναι ο αριθμός των θανάτων «μετά από εμβολιασμό» που καταγράφηκαν από την ANSM (Εθνική Υπηρεσία για την Ασφάλεια Φαρμάκων και Προϊόντων Υγείας, με άλλα λόγια από τον Γαλλικό Οργανισμό Φαρμάκων) στις 4 Μαρτίου 2021.

Γαλλία: Ανεπιθύμητες σοβαρές παρενέργειες επονομαζόμενες «ιδιαίτερου ενδιαφέροντος». Νεκροί: 251

Από τότε που το SARS-COV-2 εισέβαλε στη Γαλλία, δεν πραγματοποιήθηκε ούτε μία νεκροψία για να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία ή αιτίες θανάτου, γεγονός που δημιουργεί αμφιβολίες για την αξιοπιστία του ποσοστού θανάτων που αποδίδεται στην εν λόγω νέα ασθένεια. Ο αριθμός όμως των νεκρών από Covid-19 επί ένα χρόνο, καθιστά δύσκολη τη νεκροψία για κάθε θάνατο.

Όμως, από την άλλη, για τους θανάτους μετά από εμβολιασμό η κατάσταση είναι διαφορετική. Ένα εμβόλιο είναι μέρος των θεραπειών στο πλαίσιο μιας απάντησης σε μια μολυσματική ασθένεια, όπως και οι προληπτικές θεραπείες. Κατά γενικό κανόνα, η προϋπόθεση για την προώθηση ενός εμβολίου είναι ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές θεραπείες με φάρμακα.

Ένα εμβόλιο εξυπακούεται ότι προστατεύει, όπως κάθε θεραπεία, και δεν δημιουργεί περισσότερο κακό από καλό, είναι η περίφημη ισορροπία οφέλους κινδύνου. Επομένως, δεν πρέπει να έχει παρενέργειες ή να προκαλεί θάνατο.

Ο θάνατος ως αποτέλεσμα εμβολιασμού πρέπει επομένως να θεωρείται ως ύποπτος θάνατος που να δικαιολογεί την διενέργεια μιας νεκροψίας, προκειμένου να κατανοήσουμε τη σχέση αιτίας και αποτελέσματος. Την οποία όμως έχουμε απορρίψει χωρίς καμιά αντίρρηση τις τελευταίες εβδομάδες, ειδικά επειδή η εκστρατεία εμβολιασμού πραγματοποιείται χάρις στην προσωρινή άδεια χρήσης του εμβολίου, καθώς πρόκειται για πειραματικές θεραπείες. Επομένως, πρέπει να υπερισχύσει η αρχή της πρόνοιας.

Συνήθως, οι αυτοψίες γίνονται για πολύ λιγότερο σημαντικές αιτίες. Κανόνας, εάν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία , διατάσσεται έρευνα για τα αίτια του θανάτου . Γίνεται από ιατροδικαστή πριν υπογραφεί η άδεια ταφής. Σύμφωνα με το άρθρο 74 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας , η αυτοψία πρέπει να αποφασιστεί από τον εισαγγελέα σε περίπτωση βίαιου ή ύποπτου θανάτου, αλλά και όταν η αιτία είναι απλώς άγνωστη .

Όταν αναλαμβάνονται οι ευθύνες, η αυτοψία είναι εύκολο να δικαιολογηθεί. Αυτό ισχύει ακόμη περισσότερο όταν οι θάνατοι συμβαίνουν σε νέους που δεν ήταν εκ των προτέρων στόχος του ιού, αλλά και όταν συμβαίνουν ατυχήματα σε ηλικιωμένους που είναι ήδη ευάλωτοι λόγω των ολοένα και πιο καλά αναγνωρισμένων παρενεργειών του εμβολίου. Εντύπωση προκαλεί η είδηση ότι οι σοβαρές ανεπιθύμητες παρενέργειες, κατηγορία στην οποία προφανώς ανήκουν οι θάνατοι, αφορούν το 23% της ηλικιακής ομάδας 16-49 και το 44% των 50-64 ετών .

Από την άλλη, και περιέργως, οι ηλικιακές ομάδες για τους θανάτους δεν καθορίζονται στην τελευταία έκθεση φαρμακοεπαγρύπνησης του ANSM . Οι πληροφορίες θα ήταν πολύ ευαίσθητες ή πολύ βαριές σε συνέπειες; Σε κάθε περίπτωση, στο πλαίσιο που γνωρίζουμε, είναι απίθανο να διεξαχθεί oυσιαστική έρευνα εάν το εμβολιασμένο άτομο πεθάνει αφού έλαβε μία ή δύο δόσεις του εμβολίου.

Σε αυτήν την περίπτωση, η οικογένεια μπορεί να ζητήσει από τον εισαγγελέα βάσει του άρθρου 74 του κώδικα ποινικής δικονομίας να διενεργηθεί πλήρης νεκροψία , γραπτώς και κατά προτίμηση μέσω δικηγόρου.

Η αυτοψία μπορεί να αποδειχθεί απογοητευτική, αλλά εάν ο ιατροδικαστής ξέρει να εργάζεται ανεξάρτητα, μπορεί να αποδειχθεί ότι ο θάνατος επήλθε άμεσα ή έμμεσα από τον εμβολιασμό…

Υπάρχει θεραπεία;

…Το αδύνατο σημείο του προγράμματος εμβολιασμού είναι ότι βασίζεται σε δεδομένα προερχόμενα από τα ίδια τα εργαστήρια με αμφισβητήσιμο ισοζύγιο οφέλους-κινδύνου. Σήμερα τα δεδομένα από τον εμβολιασμό στο Ισραήλ* αμφισβητούνται από τον Δρ Seligmann . Οι αρχές δεν φαίνεται να διαδραματίζουν τον κανονιστικό τους ρόλο, δεδομένου ότι τα δεδομένα απόδοσης αυτών των θεραπειών παρέχονται απευθείας από τις φαρμακευτικές εταιρείες ως αιτιολόγηση της απόδοσης.

Αν πάρουμε ως παράδειγμα την ιβερμεκτίνη, ένα μόριο που έχει αποδειχθεί δραστικό στην αντιμετώπιση του κορωνοϊού σε πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης, σε βαθμό που οι αριθμοί ζαλίζουν.

Έτσι, την 1η Μαρτίου, ο ΠΟΥ είχε εντοπίσει, σχετικά με την ιβερμεκτίνη, σε ολόκληρο τον κόσμο από το 1992, 16 θανάτους που πιθανόν οφείλονται στην ιβερμεκτίνη από περίπου 4 δισεκατομμύρια συνταγές, ενώ 417 θάνατοι έχουν συνδεθεί με το Remdesivir  μόνο από το 2020 και 1.585 θάνατοι από το εμβόλιο (πηγή VigiAccess). Από τους οποίους 217 στη Γαλλία από 4,3 εκατομμύρια εμβολιασμούς. Κάτι που πρέπει να μας βάλει σε σκέψεις, ειδικά όταν γνωρίζουμε ότι η ιβερμεκτίνη είναι αποτελεσματική στην προφύλαξη σε σχεδόν 100% των περιπτώσεων.

Η άδεια κυκλοφορίας (Άδεια Διάθεσης στην Αγορά) των εμβολίων είναι προσωρινή και εξαρτάται από την απουσία θεραπευτικής απόκρισης .

Καταλαβαίνουμε λοιπόν καλύτερα γιατί μεγάλα φαρμακευτικά εργαστήρια προσπαθούν να χρηματοδοτήσουν μελέτες με στόχο την αποδυνάμωση των διαθέσιμων και πολύ φθηνών θεραπειών που θα θέλαμε να είναι συμπληρωματικές όταν θεωρούνται από τη βιομηχανία ως νομική και οικονομική απειλή.

Για να μην αναφέρουμε τις μεταλλάξεις στις οποίες το εμβόλιο φαίνεται να είναι πιο ευαίσθητο από την ιβερμεκτίνη, η οποία έχει ένα ευρύτερο φάσμα δράσης. Η ισορροπία είναι ακόμη πιο αμφισβητήσιμη αν λάβουμε υπόψη τον πολύ χαμηλό κίνδυνο για ασθενείς που πεθαίνουν από το covid-19.

Τόσες πολλές πληροφορίες που πρέπει να συμμετέχουν στην απόσπαση της πλήρους συναίνεσης, η συλλογή της οποίας αξίζει ιδιαίτερη προσοχή.

Σε μια περίοδο έντονης παρότρυνσης για εμβολιασμό, το απόσπασμα του διάσημου βιολόγου Jean Rostand αποκτά το πλήρες νόημά του:

« Η υποχρέωση να υποστούμε μας δίνει το Δικαίωμα να Γνωρίζουμε ».

Jean-Charles Teissedre et Xavier Azalbert.

*Τα δεδομένα από τον μαζικό εμβολιασμό των Ισραηλινών δυστυχώς επιβεβαίωσαν τους φόβους που εκφράζει η ερευνητική ομάδα υπό τον ομότιμο καθηγητή Ιατρικής Ι. Κουντουρά στη μελέτη της «covid-19: Εγγυάται ο εμβολιασμός τη θεμελιώδη αρχή του Ιπποκράτη περί «ωφελέειν ή μη βλάπτειν»;» (http://aktines.blogspot.com/2021/03/covid-19_14.html#more)

Πηγή : https://www.francesoir.fr

ΕΜΒΟΛΙΑ: 4.000 οι νεκροί στην Ευρώπη

EE, Bάση δεδομένων ανεπιθύμητων παρενεργειών από φάρμακα (13 Μαρτίου 2021). Νεκροί μετά από εμβολιασμούς: 2.540 από Pfizer, 973 από Moderna και 451 από Astra Zeneca. Σύνολο: 3.964 νεκροί στην ΕΕ συν 400 στη Μεγ. Βρετανία.

Πηγή:https://reseauinternational.net/des-dizaines-de-milliers-deffets-secondaires-plus-de-4-000-morts-en-europe/