Έγινε κάποτε ένας μεγάλος σεισμός στην Κωνσταντινούπολη και την ισοπέδωσε.
Και ο Ιερός Χρυσόστομος ανέβηκε πάνω στα ερείπια και έβγαλε έναν πανηγυρικό λόγο. Οι άλλοι που τον άκουγαν, νόμιζαν, ότι τρελάθηκε.
Μπροστά σε μια τέτοια καταστροφή, μπροστά σε ένα τέτοιο πένθος, να μιλάει τόσο χαρμόσυνα! Δεν ταιριάζουν αυτά τα πράγματα.
Και εντούτοις, είπε σε μια στροφή του λόγου ο Ιερός Χρυσόστομος:
Ίσως να νομίζετε, ότι είμαι εκτός εαυτού, διότι ομιλώ τόσο πανηγυρικά, πάνω στα ερείπια.
Πανηγυρίζω, διότι από χθες το μεσημέρι που έγινε ο σεισμός, ουδείς πόρνος, ουδείς μοιχαλίς, δεν έγινε καμμία αμαρτία από χθες, εξαιτίας του σεισμού.
Χαιρόταν ο Ιερός Χρυσόστομος για το
ότι δεν έγινε αμαρτία, άσχετα αν έπεσαν σπίτια και σκοτώθηκαν άνθρωποι. Οι
θλίψεις και τα βάσανα που προξένησε ο σεισμός, έγινε η αιτία να περιοριστεί η
αμαρτία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου