Αυτοί που πολεμάνε να μην πέσει ο Σταυρός στη θάλασσα και ακυρώνουν τον εθνικό μας ύμνο θα προασπίσουν την Ελλάδα;

Κωνσταντίνος Μαργέλης

Το βίωμα του Μακρυγιάννη απαντά...

Τα επίσημα δημόσια όργανα και ο πρωθυπουργός του κράτους που αντιστοιχεί στην πρώην επαρχία Μπανόβινα του Βαρδάρη ή Βαρντάρσκα Μπανόβινα του πρώην βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία σκέτο και αναφέρονται σε Μακεδονικό έθνος. Παρόλα αυτά δεν έχει γίνει κανένα διάβημα διαμαρτυρίας, πόσο μάλιστα σκέψη για τυχόν προσβολή ή ακύρωση της άλλοτε κακής, σύμφωνα με το κυβερνητικό κόμμα, συμφωνίας των Ψαράδων-Πρεσπών. Ύστερα, απορούμε που στο κράτος που βρίσκεται βόρεια της λησμονημένης μίας και Ελληνικής Μακεδονίας, υποστηρίζεται ότι κατοικείται από τους απόγονους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Οι παράνομοι μετανάστες που καταδικάζονται για τη διάπραξη εγκληματικής πράξης ή που αποδεικνύεται πως δήλωσαν ψευδή ή προσκόμισαν πλαστά στοιχεία ταυτοποίησης, δεν απελαύνονται. Έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρο συγκέντρωσης παράνομων μεταναστών.

Κατά παράξενο τρόπο αποσιωπάται ή υποβαθμίζεται η ύπαρξη του πλέον κατεξοχήν αρμόδιου διεθνούς οργάνου διευθέτησης διαφορών θαλάσσιων ζωνών. Του Διεθνούς Δικαστηρίου για το Δίκαιο της Θάλασσας που εδρεύει στο Αμβούργο. Στη διαδικασία προσφυγής του οποίου δεν υφίσταται συνυποσχετικό. Γιατί οι όροι εκδίκασης είναι ξεκάθαροι. Ότι γράφει η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Στο μεταξύ, συμφωνήθηκε με την Αλβανία να γίνει προσφυγή στη Χάγη για τη διευθέτηση των μεταξύ μας θαλάσσιων ζωνών. Αλλά δεν ειπώθηκε λέξη για το περιεχόμενο του υποχρεωτικού συνυποσχετικού. Των όρων δηλαδή της προσφυγής.

Τόσο η Ιταλία, όσο και η Αίγυπτος, είχαν αξιοποιήσει τη δυνατότητα που παρέχει η Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας να καθορίσουν γραμμές βάσεις και να κλείσουν τους κόλπους τους, πριν την υπογραφή των συμφωνιών με την Ελλάδα. Αντίθετα, στην πατρίδα μας καμία κυβέρνηση δε φρόντισε να κάνει τις αντίστοιχες ενέργειες. Με αποτέλεσμα να χάσουμε εκτάσεις θαλάσσιων ζωνών. Επίσης και στις δύο συμφωνίες αποδίδεται μειωμένη ΑΟΖ σε ελληνικά νησιά, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με όσα αναφέρει η Σύμβαση του ΟΗΕ. Με συνέπεια, να χαθούν επιπλέον εκτάσεις θαλάσσιων ζωνών. Όχι μόνο λοιπόν, δεν αξιοποιήθηκαν δικαιώματά μας, αλλά και απεμπολήθηκαν. Έπειτα, το εν Ελλάδι πολιτικό κατεστημένο διατηρεί την ψευδαίσθηση ότι θα τα σεβαστεί το πιράνχας που λέγεται Τουρκία.

Η ψευτοτσαμπουκαλίδικη κόκκινη γραμμή για τα όρια διεξαγωγής υποθαλάσσιων σεισμικών ερευνών από το Oruc Reis στα νότια Δωδεκάνησα μετατράπηκε σε «κόκκινο φανάρι». Το δικαίωμα της επέκτασης των θαλάσσιων συνόρων μας στο Αιγαίο στα 12 ναυτικά μίλια ή στη μέση γραμμή, όπως προβλέπεται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ, πνίχτηκε όπως ένα κουνέλι. Οι Τούρκοι προαναγγέλλουν την έλευση πλωτού γεωτρύπανου ακόμα και στα 6 ναυτικά μίλια από τη Ρόδο.

Οι ελληνικές διπλωματικές κινήσεις δε βασίζονται στο τι επιδιώκει η Ελλάδα, αλλά στο τι ζητάει η Τουρκία, η Ιταλία, η Αίγυπτος, η Αλβανία. Η «περίφημη» κίνηση της τμηματικής επέκτασης των θαλάσσιων συνόρων, μαζί με την επίσης τμηματική συμφωνία με την Αίγυπτο, τεμάχισαν την Ελλάδα με γνώμονα τις ορέξεις της Τουρκίας. Η Αθηναϊκή πολιτική ελίτ ψαλιδίζει συστηματικά τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και περιμένει να μην την πετσοκόβει η Τουρκία, που έχει αρνηθεί να την υπογράψει.

Θαλάσσιες περιοχές που σύμφωνα με τη Σύμβαση του ΟΗΕ ανήκουν στην ελληνική υφαλοκρηπίδα, πλέον αναφέρονται τόσο από τον πρωθυπουργό, όσο και από την υπόλοιπη πολιτική κάστα ως διεκδικούμενες ή αμφισβητούμενες. Αντίθετα, οι Τούρκοι δε δέχονται καν αυτή την εκδοχή. Υποστηρίζουν ορθά κοφτά ότι είναι δικές τους και προχωράνε σε πράξεις.

Η Τουρκία απαιτεί και την αποστρατικοποίηση των νησιών του Αιγαίου, ώστε να καταστούν εύκολη λεία. Το ντόπιο «πεφωτισμένο» πολιτικό σύστημα δεν έχει συνειδητοποιήσει πως η «Γαλάζια Πατρίδα» αποτυπώνει τις επεκτατικές βλέψεις των Τούρκων. Παρά το γεγονός ότι απειλούν ανοικτά με κατάληψη ελληνικών νησιών.

Αντίθετα, αισθάνεται ως τρομακτικό κίνδυνο τη Θεία Μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού και τον Αγιασμό των υδάτων από τον μαρτυρικό Σταυρό του Ιησού Χριστού. Επιπλέον, αποτρέπει το άκουσμα του εθνικού ύμνου κατά την καθιερωμένη δοξολογία για την έλευση του νέου έτους, όχι μόνο από την μπάντα του ΓΕΕΘΑ, αλλά και από ηχογραφημένη μετάδοση, με το υποκριτικό πρόσχημα του κορωνοϊού.

Η κόψη του ξυραφιού πλησιάζει. Χρειαζόμαστε επειγόντως μία θαρραλέα, αυτόφωτη, γνήσια Ελληνική πολιτική ηγεσία. Για να τη βρούμε αρκεί να αφουγκραστούμε την κρίση της καρδιάς μας. Εκεί «φωλιάζει» η αγάπη για το δίκαιο, την ελευθερία, την πατρίδα.

Γιατί, «Χωρίς Αρετή και Πόνο εις την Πατρίδα και Πίστη εις την Θρησκεία τους, Έθνη δεν Υπάρχουν». Όχι, δεν είναι ένα απόφθεγμα μιας λούμπεν επιτροπής, τύπου «Ελλάδα 1821». Όχι, δεν αποτελεί μία ορθολογιστικά «επιστημονική» διαπίστωση ενός «ειδικού». Πρόκειται για έναν λόγο βιωμένο, βγαλμένο από τα ματωμένα σπλάχνα του Στρατηγού Μακρυγιάννη. Ενός εκ των Ελλήνων Ηρώων, των αγωνιστών προγόνων μας, στους οποίους χρωστάμε την ύπαρξή μας.

Υπάρχει ελπίδα;

Άγιος Πέτρος, Λευκάδας

ΠΗΓΗ Freepen.gr