Οἱ «ἐξουσίες» ἀποφάσισαν ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ...

Βενετία   Ἀμάραντου

Ναί  ὁ  ἰός  ΥΠΑΡΧΕΙ  

ΦΥΣΙΚΑ  ΥΠΑΡΧΕΙ

ΤΟΛΜΑ  ΚΑΝΕΙΣ  ΝΑ  ΤΟ  ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΕΙ  ΑΥΤΟ;

ΟΧΙ  ΦΥΣΙΚΑ!

 

Ποιός μπορεῑ νά ἀμφισβητήσει

τήν ἰατρική ἐπιστήμη

πού εἶναι τόσο σπουδαία

ὥστε νά νικᾱ τήν ΠΙΣΤΗ καί τήν ΕΛΠΙΔΑ

τήν ΠΙΣΤΗ καί τήν ΑΓΑΠΗ

δηλαδή τόν ἴδιο τόν Ἅγιο Θεό!

«Ο  ΘΕΟΣ  ΑΓΑΠΗ  ΕΣΤΙ»

 

Ὁ ἰός ὑπάρχει

κυκλοφορεῑ ἀνάμεσά μας

μᾱς στοιχειώνει

μᾱς ἀπομονώνει

μᾱς κάνει ἀκόμα πιό ἐγωϊστές καί ἀπόλυτους

μᾱς σέρνει βίαια σ᾿ ἕναν κόσμο

τόσο ξένο, ἀπρόσιτο, βδελυρό!

 

Καί ὁ χρόνος περνᾱ

Ἀπομονωθήκαμε

Προσπαθοῡμε νά σώσουμε τό σῶμα μας

νά μή μᾱς προσβάλλει ὁ ἰός

 

Ποιός μπορεῑ νά μᾱς κατηγορήσει

γιά ἀτομισμό καί ἰδιοτέλεια;

ΠΡΟΣΕΧΩ, ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΜΑΙ

γιά νά ζήσω

καί νά μή γίνω αἰτία

κάποιος «ἀδελφός» νά νοσήσει ἐξαιτίας μου.

ΝΑΙ...

 

Ἔχω ὅμως καί ΑΘΑΝΑΤΗ  ΨΥΧΗ

πού διψᾱ, κλαίει, φωνάζει, βοᾱ,

πεθαίνει ἀπό πείνα καί στέρηση

 

Θέλω νά τρέξω στόν ΑΪ ΔΗΜΗΤΡΗ

νά πέσω μπροστά στό ΙΕΡΟ ΛΕΙΨΑΝΟ

νά μεθύσω ἀπ᾿τό οὐράνιο Μύρο,

ΝΑ  ΑΝΑΣΤΗΘΩ,

ΝΑ  ΖΗΣΩ!

ΓΙΑΤΙ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΩ;

 

Θέλω ν᾿ ἀγκαλιάσω τόν Σταυρό

ἀπ’ τόν τάφο τοῦ παγκόσμιου Ἁγίου

τοῦ ΑΓΙΟΥ  ΠΑΪΣΙΟΥ

Νά κλάψω ὧρες ὁλόκληρες

καί νά πῶ στόν Ἅγιο

γιά τό παιδί μου πού ἔχει καιρό

νά ἐκκλησιαστεῖ,

γιά τόν ὀρφανό μαθητή μου

πού δέν μπορεῖ νά ξεπεράσει τόν αἰφνίδιο χαμό

τοῦ φίλτατου πατέρα του,

γιά τίς μάνες τῶν μαθητῶν μου

πού ὁ Ἅγιος Θεός θεώρησε ἄξιες

νά διακονοῦν παιδιά-ἥρωες

μέ νοητική στέρηση ἤ μέ σοβαρά θέματα ὑγείας.

 

ΓΙΑΤΙ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΩ;

ΓΙΑΤΙ  ΔΕΝ  ΜΠΟΡΩ  ΝΑ  ΣΩΘΩ;

Πῶς θά ζήσω;

Πῶς θά ξημερώσει ἡ αὐριανή μέρα;

 

Ναί, τό ἐμβόλιο ἔχει δρομολογηθεῖ...

ὅπως καί τό κλείσιμο τῶν Ἱερῶν Ναῶν...

 

Μά γιά πεῖτε μου:

ΚΛΕΙΝΟΥΝ  ΠΟΤΕ  ΟΙ  ΙΕΡΟΙ  ΝΑΟΙ;      

 

Ποιός μπορεῖ νά φυλακίσει τόν ΑΪ ΔΗΜΗΤΡΗ μέσα στόν Ναό του;

 

Ποιός φυλακίζει τόν Ἅγιο Ἀρσένιο στή Μονή του;

Ποιός φυλακίζει τόν Ἅγιο Θεό;

 

Γιατί πρέπει οἱ «ἐξουσίες» τοῦ τόπου αὐτοῦ

νά σκοτώσουν πρῶτα τήν ψυχή κι ἔπειτα τό σῶμα μας;...

 

...γιατί ὅταν ἡ ψυχή νεκρωθεῖ,

ὅταν στεγνώσει ἀπό δάκρυα ἀνθρώπου καί ΑΙΜΑ ΘΕΟΥ

τότε ΠΟΛΥ εὔκολα

καί τό σῶμα κατακρημνίζεται, παραπαίει,

διαλύεται,

πεθαίνει.

 

Ἔτσι οἱ «ἐξουσίες» ἀποφάσισαν:

ΠΡΙΝ  ΑΠΟ  ΤΟ  ΣΩΜΑ  ΠΡΩΤΑ  ΤΗΝ  ΨΥΧΗ...

 

ΚΥΡΙΕ  ΙΗΣΟΥ  ΧΡΙΣΤΕ,  ΥΙΕ  ΤΟΥ  ΘΕΟΥ

ΕΛΕΗΣΟΝ  ΗΜΑΣ!