Ο «ΙΝΔΙΑΝΟΣ» ΚΑΙ «ΟΙ ΒΙΣΩΝΕΣ»

Ἡ

 ἱστορία τοῦ κορονωϊοῦ -καί καθώς ἐπαναλαμβάνεται  ἀπό πολλούς ἡ λέξη «ἀγέλη», «ἀνοσία ἀγέλης»-, συνειρμικά καί ἀβίαστα μᾶς θύμισε ἕνα γεγονός πού συνέβαινε παλαιά στήν Ἀμερική.  Τότε πού ἀκόμη ὑπῆρχαν  ἰθαγενεῖς, οἱ ἐρυθρόδερμοι, ὀργανωμένοι στίς κοινωνίες τους, πρίν εἰσβάλλει ὁ πολιτισμός τῆς Εὐρώπης καί τούς μεταμορφώσει ὁλωσδιόλου.

  Καθώς λοιπόν, ἀγέλη ἀπό βίσωνες μετέβαιναν ἐπάνω σέ ὀροπέδια εὔφορα γιά νά βοσκήσουν, παρουσιαζόταν ξαφνικά μπροστά στά γκεσέμια (ἀρσενικά ζῶα-ὁδηγοί) τοῦ κοπαδιοῦ ἕνας πολύ εὐκίνητος ἰνδιάνος θέλοντας νά στρέψει τήν προσοχή τους πρός αὐτόν. Ἤθελε μέ τήν παρενόχληση αὐτή νά τά κάνει ν’ ἀλλάξουν τήν κατεύθυνση τῆς πορείας τους. Ὅταν τελικά τά κατάφερνε, ὁ ἰνδιάνος ἄρχιζε νά τρέχει μέ πολύ μεγάλη ταχύτητα καί ἐκεῖνα, ἀντιμετωπίζοντάς τον σάν ἐχθρό πού τά ἐπιβουλεύεται, ὁρμοῦσαν  τρία - τέσσερα ἀπ’ αὐτά, πού ἦταν καί οἱ ἀρχηγοί τοῦ κοπαδιοῦ, κατεπάνω του μέ ὁρμή καί ταχύτητα μεγάλη ἀκολουθούμενα ὅμως καί ἀπό τά ὑπόλοιπα. Ἀπό ἔνστικτο ἔκαναν τό ἴδιο καί τά ὑπόλοιπα ζῶα τῆς ἀγέλης! Καί σέ κάποια στιγμή, καθώς πλησίαζαν πολύ κοντά στόν ὑποτιθέμενο ἐχθρό τους ἕτοιμα νά τόν συντρίψουν, ὁ ἰνδιάνος μέ ἕναν ἐπιδέξιο τρόπο, ἄλλαζε ξαφνικά κατεύθυνση, στρίβοντας ἀπότομα εἴτε δεξιά εἴτε ἀριστερά καί γλίτωνε τό ποδοπάτημά τους.

Οἱ βίσωνες ὅμως, λόγῳ κεκτημένης ταχύτητας καί τοῦ μεγάλου ὄγκου τοῦ σώματός τους, δέν τά κατάφερναν νά στρίψουν, καί  τελικά ἔπεφταν σ’ ἕναν μεγάλο γκρεμό ὅπου μέ πολύ ἐπιδέξιο τρόπο τά εἶχε ὁδηγήσει ἡ ἐξυπνάδα τοῦ ἰνδιάνου. Καί τό ἀποτέλεσμα ποιό ἦταν;  Ἀπό κάτω, στό τέρμα ἐκείνου τοῦ ἀπίθανου κενοῦ, περίμεναν ὅλοι οἱ ἰνδιάνοι τῆς φυλῆς, ἕτοιμοι μέ τά μαχαίρια στά χέρια, γιά νά μοιραστοῦν τή λεία, πού χωρίς ἰδιαίτερο κόπο  κατόρθωσαν νά ἀποκτήσουν. Κρέας καί λίπος γιά ὅλο τόν χειμώνα, δέρματα γιά τά ἀντίσκηνά τους καί  γιά τήν ἐνδυμασία  τους.

 Ἔτσι  δυστυχῶς, πάθαμε κι ἐμεῖς!  Μόνο πού σήμερα δέν ὑπάρχουν πλέον πολλοί βίσωνες! Εἶναι εἶδος πρός ἐξαφάνιση.

   Αὐτό πού ὅμως ἔχει αὐξηθεῖ πάρα πολύ ὡς εἶδος πάνω στή γῆ, καταπῶς λένε πάντα οἱ «εἰδικοί», εἶναι τό ἀνθρώπινο. Γι’ αὐτό ἴσως καί ἐπιλέγονται σήμερα οἱ ἄνθρωποι ὡς ὑποψήφια θύματα  ἀπό τούς «κυνηγούς βισώνων» (ὑπερκυβερνῆτες)!

   Αὐτό πού προσπαθοῦν νά κάνουν οἱ σημερινοί «κυνηγοί κεφαλῶν», μέ τήν πληροφόρηση  (βλ.παραπληροφόρηση, πλύση ἐγκεφάλου) ἀπό ὅλα τά κανάλια  τῆς τηλεόρασης καί τοῦ ραδιοφώνου, εἶναι νά μᾶς ἀποπροσανατολίσουν. Καί ἴσως νά τά κατάφεραν!  Μέ τήν τακτική τους μᾶς ἔρριξαν στά βράχια. Ὡς λαό μᾶς ἀκρωτηρίασαν οἰκονομικά. Καί μέ τήν τρομοκρατία τους μᾶς συνέθλιψαν ψυχολογικά. Τραυμάτισαν τήν πίστη μας στόν Θεό. Στόχος τους ἀπό τήν πρώτη στιγμή ἦταν νά μᾶς πείσουν  πώς ὅ,τι γίνεται, γίνεται γιά τό καλό μας· καί πώς ὅλοι ὀφείλουμε νά ὑπακούσουμε, νά  συμφωνήσουμε καί νά παραδεχθοῦμε ἀπό κοινοῦ, ὅτι ἕνας καινούργιος ἐχθρός, ὁ κορωνοϊός, μιά «καινούργια» γρίππη μέ ἄγνωστη θεραπεία, μᾶς  ἐπιβουλεύεται.

   Καί τί γίνεται στή συνέχεια; Τά γκεσέμια (οἱ πολιτικοί καί ἐκκλησιαστικοί Ἄρχοντες ἀλλά καί οἱ «εἰδικοί» γιατροί, οἱ κατέχοντες τίτλους καί ἐξουσίες), ἐπιστρατεύονται ὅλοι μαζί γιά νά ἐκδιώξουν τόν «ἀόρατο» ἐχθρό! Καί μᾶς ἔρριξαν στά βράχια!

Ἐάν ἠθελημένα ἤ ἀθέλητα πάθαμε ὅ,τι πάθαμε (ἤ καί θά πάθουμε), αὐτό ὁ χρόνος θά τό δείξει, γιατί ὁ λαός μας λέει κάτι πολύ σοφό: ὁ κλέφτης κι ὁ ψεύτης τόν πρῶτο χρόνο χαίρονται. Χρόνος ἀκόμη δέν ἔκλεισε. Πέρασαν μόνο λίγοι μῆνες. Κι ὅπως οἱ παροιμίες τοῦ θυμόσοφου λαοῦ μας ἔχουν μιά διαχρονική ἀξία, ἔτσι καί αὐτή ἡ ἀληθινή ἱστοριούλα, πού γιά αἰῶνες ἐπαναλαμβάνονταν σ’ ἐκεῖνα τά μέρη, σήμερα ἀλλά καί στό μέλλον θά ἐπαναλαμβάνεται μ’ ἕναν ἄλλο τρόπο, καί τοπικά καί παγκοσμίως.  

     «Αἰδώς Ἀργεῖοι», δηλ. ντροπή σας  Ἄρχοντες τοῦ λαοῦ!!! Θά γίνετε ὅμως καί οἱ ἴδιοί σας σύντομα λεία στούς ὑπερκυβερνῆτες φίλους σας. Τήν προδοσία πολλοί τήν ἀγάπησαν, τόν προδότη ὅμως, οὐδείς! «Γυαλό νά πᾶς, γυαλό νά ’ρθεῖς, τά λόγια μου νά θυμηθεῖς…», λέει ἕνα ὄμορφο λαϊκό ἑπτανησιακό μας τραγούδι…   

ΦΙΛΑΓΙΟΣ