Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΚΚΙΝΗ ...

Τό παρακάτω κείμενο ἀποτελεῖ ἀπάντηση τοῦ Πανοσιολογιωτάτου Ἀρχιμανδρίτου π.Χρυσοστόμου, Καθηγουμένου τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου σέ τεθέν ἐρώτημα σχετικά μέ τήν οἰκονομική κρίση στή χώρα μας. Ὁ Καθηγούμενος Χρυσόστομος πραγματοποιεῖ ἐδῶ καί μιά δεκαετία ὁμιλίες πρός τούς πιστούς κάθε τελευταῖο Σάββατο ἑκάστου μηνός στίς 6μ.μ. στό μεγάλο Ἀρχονταρίκι τοῦ Ἱεροῦ Κοινοβίου μέ θέματα πνευματικῆς φύσεως, πού ἅπτονται ἀναπόφευκτα καί τῆς σύγχρονης καθημερινότητος. Τό ἐρώτημα τέθηκε πρός τόν π.Χρυσόστομο ὑπό παρισταμένου ἀκροατῆ στό τέλος τῆς ὁμιλίας τοῦ Σαββάτου 24 Σεπτεμβρίου 2011. Ἡ ἀπάντηση αὐτή δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ», τεῦχος ὑπ᾿ ἀρ. 71, Νοέμβριος –Δεκέμβριος 2011, ἀλλά καί σέ διάφορες ἱστοσελίδες τήν ἴδια χρονική περίοδο.

 Νά τί εἶπε :

Μέ ρωτᾶτε νά σᾶς πῶ γιά τήν κρίση.

Καλύτερα θά ἦταν νά σᾶς πῶ γιά τίς κρίσεις· γιατί ἡ κρίση, πού ζοῦµε σήµερα, εἶναι συνέχεια ἄλλης κρίσης, πού καί ἐκείνη εἶναι συνέχεια τῆς πρώτης καί µητέρας τῶν κρίσεων.

Ἡ πρώτη λοιπόν κρίση εἶναι ἡ πνευµατική κρίση, πού ἔχει τήν αἰτία της στήν ἀπιστία ἤ στήν παροδική πίστη ἤ στήν ὀλιγοπιστία. Ἡ κατάσταση αὐτή ἔφερε τήν πνευµατική κρίση. Καρποί καί φανέρωση τῆς πνευµατικῆς κρίσης εἶναι ἡ συνεργασία µας µέ τήν Νέα Θρησκεία, τόν Οἰκουµενισµό, ὁ ὁποῖος καταργεῖ ὅλες τίς θρησκεῖες, ἀκόµη καί τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Οἰκουµενισµός εἶναι ἡ νέα θρησκεία, ὑποκατάστατο τῆς µοναδικῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ. Γυρίσαµε τήν πλάτη στόν Χριστό καί στραφήκαµε πρός ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι φανερώθηκαν στήν ζωή µας ἀντί τοῦ Χριστοῦ!! Θυµηθεῖτε τόν ἄσωτο υἱό, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ πῆρε τήν περιουσία ἀπό τόν πατέρα, ἔφυγε ἀπό αὐτόν καί τήν κατέφαγε µετά πορνῶν καί ἁµαρτωλῶν. Πήραµε τήν περιουσία καί τήν οὐσία –τά Ἅγια Μυστήρια– τά δώσαµε στίς πόρνες (αἱρέσεις καί ἁµαρτωλούς ἀρχηγούς τῶν θρησκειῶν) µέ ἀποτέλεσµα ἡ ἀνηθικότητα νά γίνει ἡ δεύτερη κρίση σ᾿ ὅλον τόν κόσµο ἀλλά καί στά µέλη τῆς ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας µας!!! Οἱ πιστοί ἔγιναν ἄπιστοι καί οἱ ἄπιστοι ἀνήθικοι. Ἔτσι λοιπόν ἡ Μάνα γέννησε τήν Κόρη, ἡ ἀπιστία γέννησε τήν ἀνηθικότητα. Τότε ὁ ἄσωτος υἱός πτώχευσε καί βόσκοντας µαζί µέ τούς χοίρους, ἔτρωγε ἀπό τήν τροφή τους. Οἱ χοῖροι εἶναι τά ζῶα ἐκεῖνα πού ἀντιπροσωπεύουν τήν ἀνηθικότητα καί τήν ἡδονή. Τρίτη λοιπόν κρίση, ἡ οἰκονοµική. Πτωχεύσαµε πλέον. Ἀλλά µέχρι τώρα µιµηθήκαµε τόν Ἄσωτο. Θά συνεχίσουµε νά τόν µιµούµεθα; Ἤ θά συνεχίσουµε στήν καταστροφή; Ἐκεῖνος ἐπέστρεψε στόν πατέρα καί τοῦ ἔδωσε µεγάλη χαρά µέ τήν µετάνοιά του. Ἐµεῖς τί θά κάνουµε;

Ζήσαµε τήν ἀπιστία καί γεννήθηκε ἡ ἀνηθικότητα. Ζήσαµε τήν ἀνηθικότητα καί φθάσαµε στήν πενία. Τώρα νά προσευχόµεθα νά ἐπιστρέψουµε στόν Πατέρα µέ τήν µετάνοια, γιά νά λάβουµε «τήν στολήν τήν πρώτη». Καί τό δακτυλίδι νά κοσµήσει τό χέρι µας. Καί ὁ µόσχος πολύς...

Φοβοῦµαι ὅµως, ἀδελφοί µου, ὅτι ἡ συνέχεια της ἁµαρτωλῆς πορείας θά µᾶς φέρει στήν τέταρτη κρίση. Καί τότε, ἡ θάλασσα θά γίνει κόκκινη. Τά βουνά καί τά φαράγγια θά γίνουν κόκκινα ἀπό τό αἷµα!!! Ἄς µιµηθοῦµε τόν ἄσωτο υἱό γιά νά σωθοῦµε. Ὁ Θεός περιµένει τήν ἐπιστροφή µας. Ἀρκετά ζήσαµε µέσα στόν βοῦρκο καί τήν ἁµαρτία.

Ἄς µετατρέψουµε τήν ἀγανάκτηση ἐναντίον τῶν ἀρχόντων σέ ἀγανάκτηση ἐναντίον τοῦ ἑαυτοῦ µας καί ἄς στρέψουµε τά µάτια µας πρός τόν Θεόν.

Ἐκεῖνος µᾶς περιµένει µέ ἀγωνία. Ἐκεῖνος προσµένει τήν ἐπιστροφή µας µέ τήν ἀγκαλιά του ἀνοικτή. «Δεῦτε πρός µε πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισµένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑµᾶς».

Οἱ ἐπίσκοποι ἄς µαζέψουν τόν λαό στίς πλατεῖες καί ἄς ἀρχίσουν ὁλονύκτιες ἀγρυπνίες µέ µετάνοια καί ταπείνωση. Καί τότε ὁ Θεός θά µᾶς δώσει ἄρχοντες ἀληθινούς.

Καί οἱ καµπάνες θά χτυπήσουν πάλι τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως, τήν χαρά τῆς Ἐλευθερίας, τήν χαρά τῆς σωτηρίας µας. Ἀµήν.