«Φλεγόμενος και μη καταφλεγόμενος»

Ήταν ημέρα Κυριακή.

Ένας επίσκοπος επισκέφθηκε με τη συνοδεία του κάποιο χωριό της επαρχίας του.
Έκεί αναζήτησε τον εφημέριο και του ζήτησε νά τελέσει τη θεία μυσταγωγία.

Ο ιερέας ήταν ένας απλός και αγράμματος χωρικός. Από τη στιγμή όμως πού στάθηκε μπροστά στην Αγία Τράπεζα, τον κύκλωσαν πύρινες φλόγες χωρίς όμως νά τον καίνε!
Έκπληκτος από το θέαμα ο επίσκοπος τον καλεί μετά τη λειτουργία και του λέει:
«Ευλόγησε με, άξιε δούλε του Θεού! »

Ο εφημέριος σάστισε.
«Πώς είναι δυνατόν νά ευλογηθεί ο επίσκοπος από τον ιερέα; » ρώτησε.
Δεν είμαι άξιος νά ευλογήσω ιερέα, πού προσκομίζει στο Θεό τα τίμια Δώρα «φλεγόμενος» από υπερφυσικό πυρ «και μη καταφλεγόμενος».

Όπως λέει ο άγιος απόστολος, «το έλαττον ύπό του κρείττονος ευλογείται».
«Είναι ποτέ δυνατόν, απάντησε ταπεινά ο πρεσβύτερος, νά τελεί τα φρικτά μυστήρια ο κληρικός, χωρίς νά περιβάλλεται από θεϊκή φωτιά; ».
Ο επίσκοπος θαύμασε την ψυχική καθαρότητα του ιερέα και την ανεπιτήδευτη συμπεριφορά του, και αναχώρησε ωφελημένος.