Ασυμπτωματικοί φορείς παρακμής

Από τον Παναγιώτη Λιάκο

Ένας αρκεί να κολλήσει πολλούς και λίγοι φτάνουν για να κολλήσουν όλοι. Αυτό μέσες άκρες έχουμε καταλάβει από τις αναρίθμητες φορές που -πάντα με το αζημίωτο- τα «αντικειμενικά» ΜΜΕ αφιέρωσαν χρόνο και σίελα παρουσιαστών (που μάλλιασε η γλώσσα τους) για να μιλούν περί του κορωνοϊού. Κι αυτό, καθώς φαίνεται, είναι ακριβές.

Εγνωσμένης ισχύος πολιτικοί αρχηγοί, υπουργοί και λοιποί κομματάνθρωποι οίτινες πάσχουν από οξεία αρπαχτίαση, καλπάζον κλεπτικό, λαμογικό σύνδρομο και προϊούσα εθνική ανεπάρκεια -νόσοι που προκαλούν αθηρωματικές πλάκες στη συνείδηση- έρχονται επί σειρά ετών σε επαφή με κομματικά στελέχη. Αυτά τα στελέχη, αρχικά, είναι ασυμπτωματικά. Μάλιστα, χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα ήθους και αρετής σε υποψήφιους κοκοβιούς – ψηφοφόρους. Το επιχείρημα έχει ως εξής: «Να, ακόμα κι αν δεν πιστεύεις στο κόμμα και στον αρχηγό, μπορείς να επιλέξεις αυτό το άξιο στέλεχος, τούτον τον άσπιλο πολιτευτή, τον λαμπρό πατριώτη, που κάνει τη διαφορά».

Φευ, καμία διαφορά δεν έχουν κάνει τα «καλά» στελέχη των κομμάτων που φέσωσαν την Ελλάδα με 380 δισ. ευρώ και έχουν οδηγήσει στην ήττα την πατρίδα μας, ακόμα κι όταν αναμετρήθηκε με τοσοδούλικα κρατίδια, όπως τα Σκόπια. Οι λίγοι «καλοί» των κομμάτων χρησιμεύουν μόνο στην ανάπτυξη της ανοησίας της αγέλης. Η ανοησία της αγέλης αποτελεί προϋπόθεση της απώλειας της λογικής και των κακών εκλογικών επιλογών. Έτσι, αυτοί που διαφέρουν μπορούν να διασπείρουν την οξεία αρπαχτίαση, το καλπάζον κλεπτικό, λαμογικό σύνδρομο και την προϊούσα εθνική ανεπάρκεια σε εκατομμύρια ανθρώπους, και να οδηγήσουν μια χώρα στον γκρεμό…

ΠΗΓΗ